SSS toont zich een hechte club in lastig jaar

Tijdens het afgelopen seizoen overleden drie prominente SSS’ers. Bert Gerritsen (trainer Dames 1, red.) overleed op 12 november, Lid van verdienste Melie van ’t Land op 8 december en trainer/coach van Heren 1, Olaf Ratterman, op 6 januari. Naast al dit leed had de club uiteraard ook te maken met corona.

Hoe gaat het met de club na dit onstuimige jaar?

“Eigenlijk ging en gaat het, los van het leed, hartstikke goed met de club”, vertelt voorzitter Gepko Hahn. “We hebben, zoals wellicht vele zullen zeggen, een hechte vereniging, een familie. We hebben best veel mensen die het leuk vonden om activiteiten te organiseren, online of offline. Op die manier gaat het hartstikke goed met SSS, maar we hebben ook drie pittige overlijdens meegemaakt. Ze hebben allemaal hun eigen verhaal, maar het betreft de trainer van Heren 1, van Dames 1 en met Melie ook nog een echte SSS’er, lid van verdienste. Vooral de 30-plussers binnen de vereniging kenden haar goed. Het heeft veel indruk gemaakt.”

Hoe kun je daar als vereniging goed mee omgaan, en dan ook nog in coronatijd?

“Wat je merkte is een heel grote betrokkenheid van iedereen. Het is dan ook wel de kracht van het internet en sociale media in deze tijd dat je door middel van een berichtje gewoon veel reacties kan geven en ontvangen en dat dat ook voor de families heel fijn was. Ze hebben laten weten hoe fijn het was dat er zoveel reacties kwamen vanuit de hele vereniging en van oud-leden op het overlijden van hun dierbare. Voor de teams gold dat zij op die manier toch een beetje samen konden zijn. Zo probeerden we, binnen wat kon, er toch voor elkaar te zijn. Dat vond ik mooi om te zien, dat het goed ging en dat we er met z’n allen toch een draai aan gaven.”

Jullie vierden in 2020 eigenlijk jullie 60-jarig bestaan, maar dat kon niet doorgaan. Vertel eens over de wandeltocht die jullie nu hebben gedaan voor 61-jarig bestaan.

“Daar zijn we heel trots op. We hadden dit seizoen een nieuwe activiteitencommissie, het was voor hun ook niet makkelijk. Je bent nieuw en je kunt een bestaand programma overnemen en er je draai aan geven, maar er moest ook iets nieuws bedacht worden en dat hebben ze heel leuk gedaan dit jaar. Onder andere met een wandeltocht. We dachten: een mooi moment dat we elkaar toch weer een beetje kunnen zien. Het was april en er was weer wat mogelijk. Je kon je aanmelden en dan kreeg je vanaf de sporthal een route van vijf of tien kilometer, zodat je gezellig met een aantal leden met wie je je had aangemeld een route door Barneveld kon wandelen. Je kwam dan langs een aantal plekken van SSS-leden die voor hun huis stonden met een tafel met wat lekkers te eten.

Dat was wel heel leuk, want je spreekt in die tijd wellicht wel met vrienden af, maar niet degene die je normaal gesproken bij je vereniging ziet. Dat was wel heel tof. Volgens mij hadden we meer dan honderd mensen die eraan meededen, ondanks dat het heel slecht weer was.”

Je zei ook al, kijken naar de dingen die wél kunnen. Kun je een paar voorbeelden geven?

“Ja, die wandeltocht is dan iets heel groots, maar we hadden vooral ook veel kleine dingen. We hadden het geluk dat onze Heren 1 natuurlijk Eredivisie speelt, wat andere verenigingen niet hebben. Vanaf het begin van het seizoen zijn we heel actief geweest met SSS-TV. We wilden dat alle wedstrijden uitgezonden zouden worden, ook van Meisjes C1, zodat de ouders dat thuis konden kijken, want publiek kon bij ons niet in de hal komen. We organiseerden voor de jeugd een kleurplaten- en spandoekenwedstrijd voor Heren 1. Een online-bingo, daar waren heel veel leden bij. De activiteitencommissie bracht de bingokaarten thuis, met wat lekkers, en ’s avonds zat iedereen achter zijn scherm mee te doen. Dat is hartstikke leuk op die manier.

Vanuit Dames 1 kwam een aantal speelsters met het idee om voor de Rozelaar, een dagbesteding in Barneveld, verrassingstasjes voor Sinterklaas te maken. Alle cliënten en vrijwilligers kregen een tasje voor Sinterklaas. Alle leden van SSS konden wat doneren; geld, een spelletje of wat lekkers.”

Nu hadden jullie ook de ‘Hoofdsponsoractie’. Wat was dat?

“Dat is ontstaan in de eerste golf van corona. Sponsors hadden het hartstikke moeilijk en het was ontzettend onzeker wat het voor bepaalde bedrijven zou betekenen met die eerste lockdown. Het voelde niet gepast om bij sponsors om geld te vragen, wat normaal gesproken wel de periode is om dat voor je hoofdteams te doen. Dus deden we een ludieke actie. Voor 100 euro werd je lid van de club van 100, wat ook met een groep kon. Je kwam met je foto op het shirt te staan. In de vorm van een hart hebben we het shirt bedrukt, je ziet alle mensen die hoofdsponsor zijn. Het was ontzettend tof dat de leden die wat konden missen op die manier konden bijdragen en dat we onze sponsors niet extra onder druk hoefden te zetten. Dat vergrootte direct de betrokkenheid.”

Bij de verenigingen die als eerste en tweede eindigden in de Vereniging van het Jaar-verkiezing zagen we dat zij ook de samenwerking met andere verenigingen zochten. Jullie werken samen met de korfbalvereniging?

“Klopt, wij zochten naar een plek om te kunnen sporten. Wij hebben alleen achter de sporthal een stukje kunstgrasveld. Daar hebben we met de jeugd wel sport- en spelactiviteiten kunnen doen, maar volleybal is daar niet zo fijn op. Ik heb toen contact gezocht met de korfbalvereniging, waarmee we goede banden onderhouden. Zij hadden een enorm grasveld over waar ze niets mee deden, omdat ze op kunstgras spelen. Die hebben ze kosteloos beschikbaar gesteld, dat was fantastisch. We hadden alle ruimte om vanaf april, begin mei daar lekker te kunnen volleyballen en beachvolleyballen. We hebben daar zes à acht velden kunnen opzetten. Bijna elke avond in de week waren er teams van ons.”

Hoe is jullie relatie met de sponsoren gegaan? Zijn ze gebleven?

“Ja, dat is heel mooi. We zijn bezig om de sponsorcommissie wat meer op te zetten en uit te breiden. Het geluk is dat we met Heren 1 konden blijven spelen. We behielden een bepaalde zichtbaarheid. Spelers en staf van Heren 1 zijn daar goed mee omgegaan. Die hebben een keer een bedankje gestuurd en een bedankbrief gestuurd aan alle sponsors. Ook na reacties op het overlijden van Olaf. Rondom Kerst hebben we niet alleen de leden een kaart gestuurd, maar ook alle sponsoren iets van ons laten horen. We hebben veel sponsors uit de buurt die heel betrokken zijn. Dat is mooi. Het kan altijd meer, maar dat zal elke vereniging zeggen.”

Hebben jullie genoeg kunnen aanbieden aan jullie leden?

“Ja, dat denk ik wel. De eerste maanden waren we daar heel erg zoekende naar. In de periode maart tot en met juli 2020. Daarna wel. We waren ons er bewust van dat we in die periode meer onze leden hadden moeten horen. Wat moeten we doen? We wilden niet de randjes opzoeken van wat wel en niet kon.”

Hebben jullie de contributie door laten lopen?

“Ja, we hebben allebei de ‘coronaseizoenen’ de volledige contributie van de leden gevraagd. We hebben er elke keer goed over nagedacht en we hebben op meerdere momenten duidelijk gecommuniceerd naar iedereen dat we alle contributie innen, waardoor we een begrotingsoverschot hadden. We hebben ook wel duidelijk uitgelegd hoe we dat geld zullen besteden. We hebben inmiddels een aanzienlijk bedrag van de contributie over het afgelopen seizoen terugbetaald aan de leden. Het restdeel van het overschot gebruiken we om nieuw materiaal aan te schaffen, waar de gehele vereniging gebruik van maakt.”

Hoe kijk je naar het huidige seizoen?

“De sporthal is nu gelukkig weer open voor iedereen. Iedereen welkom is in de kantine, op de tribune en in de sporthal. We gaan weer aan de slag met nieuwe initiatieven, zoals een volleybalspeeltuin (voor kinderen van 3, 4 en 5 jaar). En dat we hopen dat dit seizoen weer gewoon kan verlopen bij onze mooie, hechte club.”

De verkiezing Club van het Jaar is onderdeel van Rabo ClubSupport waar Erben Wennemars in 2021 voorzitter van is. Meer weten? Je leest het op de website van de verkiezing Club van het Jaar!